Work in progress

Sanskriti is een oase in de chaos van Delhi. Niet te geloven als je vanuit het vliegveld hierheen rijdt, het lijkt wel een oorlogsgebied. Sloppenwijken en vervallen gebouwen. Wat een verschil met het levendige Varanasi. Ook daar was het armoedig, maar wel heel kleurrijk. Een goede keuze om dat in de reis verwerkt te hebben. Nergens meer dan daar zie je hoe het hindu geloof daar in het dagelijks leven terug te vinden is.

Vanuit Sanskriti kunnen we de metro nemen wat prima werkt, beter dan de taxi in de drukte. Langs een grote weg lopen we naar de metro. De volgende stop met de metro is een straatje met wat winkels. Onderweg komen we een familie tegen die tussen het vuilnis een woning heeft gebouwd. Een aantal koeien eten van het vuilnis. Ik houdt mijn adem in als we er langslopen om de geur niet doorte laten dringen.
Tussen de armoedige winketjes zonder licht in een modderige straat staat een schoon gebouw. Een zwitserse bakkerij, het schijnt een online service te zijn. Ook kan je er te plekke bruin brood, croissants en taartjes kopen en een kopje echte koffie drinken. Echter zit er niemand binnen. Soms is het wel even prettig je te kunnen terugtrekken. Buiten voel je de ogen op je gericht. Er lopen geen andere buitenlanders. Langs de straten zien we de kabels slordig hangen, wat de vele powercuts verklaard.

Vreemd dat er nog geen twee stops met de metro hiervandaan al de sloppenwijken en de armoede te zien is terwijl wij in een oase van rust en ruimte zitten! Luxe is wat overdreven het te noemen, maar hier zie je alles in perspectief.
Je moet je hier ook wat instellen op het feit dat niet alles werkt of dat sommige dingen anders gaan dan je hebt afgesproken. Residents klagen over het feit dat internet niet werkt en je lang moet zeuren voor dingen als extra tafels e.d.
Onze ateliers zijn nu goed ingericht met genoeg tafels en internet werkt. De ruimte van Sanskriti is perfect voor de film. Allemaal heel sereen en mooi beplant met Indiase elementen als versierde bogen, zuilen en grote offerschalen. Ik kan er weer iets sureeels van maken. Ik wil echter ook iets doen met het feit dat het in India zo midden in het leven plaatsvind. Op elke straathoek staat wel een altaartje of mensen krioelen in een tempel onder luid belgerinkel. Het lijkt of ze even in hun eigen wereld verkeren tijdens de devotie.

Hieronder zijn de films van het ochtendritueel te zien. De zonden wegboenend met zeep. Een vrouw die met haar kleren en al het water ingaat. Dat zijn mooie elementen om te gebruiken.
Op dit moment ben ik verschillende rituelen aan het uitwerken die ik om mij heen heb gezien en er dan een draai aangeven zodat het eigen wordt. Soms overdrijven of er een draai aangeven. Het hindu geloof is zeer rijk in zijn rituelen en in Varanasi wordt het weer anders beleid dan hier. Het is dus zaak dat ik niet ga proberen iets te evenaren, maar er mijn rituelen van maak. We hebben gekleurd poeder waarmee we een beschildering gaan maken op het gezicht. Dit geïnspireerd op de beschilderingen die ik om mij heen heb gezien. Ook het schoonboenen van de zonden en het te water laten van kaarsjes zal een onderdeel worden. De oranje en rode bloemen zijn overal te vinden en die zullen ook weer in een installatie die ik verfilm terug te zien zijn. Asime is een perfecte performer voor mijn films. Met haar flamenco dans achtergrond kan ik veel met beweging gaan doen. We gaan dan ook bepaalde symboliek uit de khatak dans halen (verhalende dans van hier).

De filmlocaties die ik voor deze rituelen heb uitgezocht zijn prachtig. Het wordt zeker een soort bovennatuurlijke wereld...zoals een Bollywoodfilm in dit land niet het echte leven weerspiegeld. Op dit moment ben ik nog aan het zoeken naar een manier om de contrast te laten zien. Hier zo midden in een straat filmen is niet zo veilig en voelt ongemakkelijk. Toch moeten er bepaalde beelden of elementen van deze contrasten inkomen.

Het is nog geheel in de ontwikkelfase wat gepaard gaat met het nodige denkwerk en frustraties van het soms vastzitten. Volgende weel gaan we beginnen met de eerste performance waarbij we de beschilderde gezichten wegwassen. Asime en ik hebben allebei saries laten maken die zondag klaar zullen zijn. Dit zullen onze kostuums worden.

De afgelopen dagen was iedereen even ziek, en nu ben ik aan de beurt met een beetje grieperigheid. Even een werkstop dus.

Een goed nieuwjaar!

Boottocht in de ochtend

Tijdens een boottocht in de vroege ochtend langs de ganges zijn er vele rituelen te zien.

Ochtendbad

Elke ochtend wassen de mensen zich in de Ganges. Met zeep boenen ze zichzelf en/of hun kleding schoon. Een interessante bezigheid voor mijn project. Dit wil ik terugbrengen in de omgeving van Sanskriti Kendra.

Sanskriti Foundation

Vlakvoorbij de entree werden we verrast door de prachtige tuin....een oase van rust! En dat in New Delhi.

Achter dit mooie plekje zit onze studio en atelier

Een podium....

Spirit of Varanasi

De smalle straatjes van Varanasi

De slangenbezweerder

Vlak naast de ghats (de crematieplek), zijn mensen zich aan het wassen.

De ghat, er zijn verschillende crematies bezig.
In het water liggen bootjes met hout. De lichamen worden in het water van de Ganges gewassen.
Een man is met een chtendritueel bezig aan het water.

Massa's mensen gaan voor hun ochtendbad in de Ganges.
Ik heb twee kaarsjes in het water gelegd.
Holy cow
In de avond is er een cermonie voor de Ganges te zien. Vele mensen kijken vanuit bootjes toe.

Een meisje giet Ganges water op een boom.
Overal zijn bloemen te koop om voor het offeren te gebruiken.
In de straatjes zijn vele altaartjes en offerplekjes te vinden.

Aan de ganges wordt de was gedaan.




Mannen en vrouwen beschilderen hun voorhoofd met een rode stip, maar soms ook met witte of gele strepen.
Met de camera in de aanslag om de activiteiten langs het water te filmen.

De bloemen voor de doden.

Boottocht over de Ganges

foto´s komen binnekort!

Vandaag heb ik drie lijken gezien. Eén koe in het water, eén in doeken gewikkeld lijk bij de burning ghats en eén lijk in doeken gewikkeld op een brankard gedragen door twee mannen passeerde ons in een smal straatje. Na een paar dagen Varanasie wen je eraan. Thuis was ik geschrokken geweest. Hier is leven en dood naast elkaar te vinden.
Letterlijk...nog geen dertig meter van de cremaiue plaats wassen mensen zich in het heilige ganges water.
Om 6 uur vertrokken we met een bootje het water op. Het was een drukte van jewelste. Mensen waren aan het bidden en wassen. Jonge meisjes verkochten bloemenofferbakjes en overal klonk gezang en het klingelen van bellen...´for god´...legde onze bootman ons uit.Overal staan er spots op de gebouwen wat een soort gouden glans geeft over de stad.
Onderweg zagen wij langs de hele rivieroever de rituelen die de hindoes hier uitvoeren. Zichzelf wassen met zeep, bidden, kleren wassen en even verderop was er een schooltje monniken yoga oefeningen aan het doen. We komen aan bij the burning ghat. De plek waar mensen bij zonsopgang en zonsondergang gecremeert worden. Bij deze burning ghat is nu geen crematie gaande. We zien een man het as opvegen en langs de rand liggen de bloemen die op de lijken hebben gelegen. Langzaamaan begint het lichter te worden, maar nog geen zon. Er hangt een mist over het water die er elke ochtend weer is. Over het water vliegen syberische meeuwen. We draaien om en de bootman roeit ons naar de burning ghat aan het andere uiteinde van deze oever. Jongens beginnen met het spelen van cricket. Plots zien we de zon een paar meter boven de grond door de mist heen schijnen. In de verte horen wij een kakafonie aan belgerinkel. Dan komt de andere burning ghat in beeld. Meerdere vuurtjes zijn aan het branden waar groepjes mensen omheen staan. Even verderop wordt er hout verzameld en as geveegt. Langs de rand ligt een lijk in een rood versierde doek met oranje bloemen. In het water dobberen boten met stapels hout om als brandstapel te kunnen worden gebruikt. En terwijl wij ademloos toekijken naar dit bijna magisch en onvoorstelbaar ritueel zien wij nog geen 30 meter verder mensen zich onverstoord wassen in hetzelfde water als waar de lijken in gebaad worden. In het water drijven bloemen en kooltjes voorbij. Even verderop horen we het gekrijs van de meeuwen. Rondom de boten duiken ze naar het water. Wij krijgen een pakje voer aangeboden die we in het water moeten gooien. Rondom ons komen de meeuwen enthousiast graaien naar het eten. Weer eén en al levendigheid. Je valt hier constant van het ene in het andere merk ik. Eén grote potpourie van geuren, kleuren en beelden.
De zon warmt onze verkleumde lichamen langzaam op. Koud van het stilzitten met de filmcamera op de oefer gericht. We meren aan en stappen uit. In eén woord `wauw`. Dit is een hele enoverende trip geweest. Ik sprint naar boven voor een warme douche en voel de adrenaline gieren. Het heeft echt iets magisch bijna spiritueels om zoiets mee te maken tijdens zonsopgang. De rituelen die ik gezien heb zijn zeer inspiratievol voor mijn werk.
Vanmiddag ook meteen de kleine gangetjes ingedoken voor materialen. De belletjes heb ik al ergens op de kop weten te tikken. Ook de kleurige stoffen van hier wil ik gaan gebruiken. De koffer is nu iets te zwaar dus doneer ik een trui en spijkerbroek.

Foto´s zullen snel volgen! Aangezien ik op dit moment nog geen foto´s kan inladen met mijn nieuwe laptop (en windows 7)is er nog niets te zien hier. Maar morggen gaat de reis alweer naar Delhi waar ik Eric en Asime ga ontmoeten die mijn oude laptop meenemen, want ook film kan ik niet inladen op mijn nieuwe laptop...het gaat allemaal naar usb3 en ik heb gewoon firwire nodig! Geen computerwinkel die mij kon helpen in Breda. Uiteindelijk werd het wat kortdag. Voor een volgende reis hoop ik het echter met eén laptop te kunnen doen!

Varanasi

De zon gaat onder. Langs de Ganges lopen jonges cricket te spelen en juigen luidkeels als iemand de bal goed raakt. Nog geen tien stappen verder zijn de rookwolken te zien van de overledenen die langs de heiligste rivier gecremeert worden. India...een indrukwekkend land die het startpunt zal zijn van mijn nieuwe kunst project `Rituelen rondom de dood`.
Een land waar de omgang met de dood erg verschilt met de manier waarop we er in het westen mee omgaan. Alleen al het feit dat leven en dood zo dicht op elkaar leven.

Op de weg naar dit bijzonder bedevaartsoord `Varanasi` zijn vele vrouwen, die in felgekleurde sari´s met op hun hoofd spullen in lappen gewikkeld, te zien. Tussen de rijen toeterende auto´s, ossen, fietsen, moters, rickshaws en voetgangers vinden ze zich een weg in de stoffige chaos om te bidden aan de Ganges. Hindu mannen en vrouwen van overal komen hiernaartoe om dit heilige water te zien. Ook baden ze zich met zeep in dit water, wat tegelijkertijd één van de meest verontreinigde rivieren van de wereld is. Het is een wens van iedere Hindu om in dit water verstrooid te worden. Langs de rivier is veel bedrijvigheid. Op de trappen liggen doeken te drogen in de zon en in het water staan mannen en vrouwen de was te doen. Met een stevige zwier slaan ze het wasgoed tegen de stenen langs de rand. Langs het water staan felgekleurde tempels en kleine huisjes waar gebeden wordt. In de modder liggen de geofferde bloemen nog van de vorige avond. Overal worden oranje en andere felgekleurde bloemen voor het offeren verkocht. In de smalle straatjes die naar de Ganges leiden zijn in de muren kleine offerplekjes gemaakt. Hier en daar zijn mannen in oranje gewaden te zien met een rode stip en een witte streep op hun voorhoofd geschilderd. Alles ademt spiritualiteit. Maar ook het echte leven gaat door. Mensen luieren, achter een hond rennen haar vijf puppies happend naar haar tepels...kinderen proberen hardnekkig kaarten te verkopen, botenmannen proberen een ritje over de Ganges te slijten, zelfs een scheerbeurt, massage of handlezen is hier mogelijk, jongetjes vliegeren. Een oude man klimt met zijn stok de treden omhoog en een moeder loopt vermoeit haar baby te sussen. Koeien lopen vrij rond als koningen, mensen roggelen en spugen op de grond en mannen plassen gehurkt tegen de trappen....Je kijkt je ogen uit. De bedwelemende geuren komen je tegemoed...van pies tot wierrook, zeep en voedsel.
Als de avond valt verkopen kinderen bloembakjes die aan het water geofferd worden. Overal dobberen brandende kaarsjes. Er is een Ganges ritueel te zien waarbij een aantal mannen in mooie gewaden onder gezang een rituele handeling doen richting de Ganges. Met kaarsen, brandend wierrook en klingelende bellen. Even later is er in de straatjes nog meer belgerinkel te horen.

Genoeg voer om over een week aan de slag te gaan in mijn residentie in New Delhi. Saskriti Foundation heeft mij een plek geboden om te gaan werken aan het thema. Een atelier met studio.