Work in progress

Sanskriti is een oase in de chaos van Delhi. Niet te geloven als je vanuit het vliegveld hierheen rijdt, het lijkt wel een oorlogsgebied. Sloppenwijken en vervallen gebouwen. Wat een verschil met het levendige Varanasi. Ook daar was het armoedig, maar wel heel kleurrijk. Een goede keuze om dat in de reis verwerkt te hebben. Nergens meer dan daar zie je hoe het hindu geloof daar in het dagelijks leven terug te vinden is.

Vanuit Sanskriti kunnen we de metro nemen wat prima werkt, beter dan de taxi in de drukte. Langs een grote weg lopen we naar de metro. De volgende stop met de metro is een straatje met wat winkels. Onderweg komen we een familie tegen die tussen het vuilnis een woning heeft gebouwd. Een aantal koeien eten van het vuilnis. Ik houdt mijn adem in als we er langslopen om de geur niet doorte laten dringen.
Tussen de armoedige winketjes zonder licht in een modderige straat staat een schoon gebouw. Een zwitserse bakkerij, het schijnt een online service te zijn. Ook kan je er te plekke bruin brood, croissants en taartjes kopen en een kopje echte koffie drinken. Echter zit er niemand binnen. Soms is het wel even prettig je te kunnen terugtrekken. Buiten voel je de ogen op je gericht. Er lopen geen andere buitenlanders. Langs de straten zien we de kabels slordig hangen, wat de vele powercuts verklaard.

Vreemd dat er nog geen twee stops met de metro hiervandaan al de sloppenwijken en de armoede te zien is terwijl wij in een oase van rust en ruimte zitten! Luxe is wat overdreven het te noemen, maar hier zie je alles in perspectief.
Je moet je hier ook wat instellen op het feit dat niet alles werkt of dat sommige dingen anders gaan dan je hebt afgesproken. Residents klagen over het feit dat internet niet werkt en je lang moet zeuren voor dingen als extra tafels e.d.
Onze ateliers zijn nu goed ingericht met genoeg tafels en internet werkt. De ruimte van Sanskriti is perfect voor de film. Allemaal heel sereen en mooi beplant met Indiase elementen als versierde bogen, zuilen en grote offerschalen. Ik kan er weer iets sureeels van maken. Ik wil echter ook iets doen met het feit dat het in India zo midden in het leven plaatsvind. Op elke straathoek staat wel een altaartje of mensen krioelen in een tempel onder luid belgerinkel. Het lijkt of ze even in hun eigen wereld verkeren tijdens de devotie.

Hieronder zijn de films van het ochtendritueel te zien. De zonden wegboenend met zeep. Een vrouw die met haar kleren en al het water ingaat. Dat zijn mooie elementen om te gebruiken.
Op dit moment ben ik verschillende rituelen aan het uitwerken die ik om mij heen heb gezien en er dan een draai aangeven zodat het eigen wordt. Soms overdrijven of er een draai aangeven. Het hindu geloof is zeer rijk in zijn rituelen en in Varanasi wordt het weer anders beleid dan hier. Het is dus zaak dat ik niet ga proberen iets te evenaren, maar er mijn rituelen van maak. We hebben gekleurd poeder waarmee we een beschildering gaan maken op het gezicht. Dit geïnspireerd op de beschilderingen die ik om mij heen heb gezien. Ook het schoonboenen van de zonden en het te water laten van kaarsjes zal een onderdeel worden. De oranje en rode bloemen zijn overal te vinden en die zullen ook weer in een installatie die ik verfilm terug te zien zijn. Asime is een perfecte performer voor mijn films. Met haar flamenco dans achtergrond kan ik veel met beweging gaan doen. We gaan dan ook bepaalde symboliek uit de khatak dans halen (verhalende dans van hier).

De filmlocaties die ik voor deze rituelen heb uitgezocht zijn prachtig. Het wordt zeker een soort bovennatuurlijke wereld...zoals een Bollywoodfilm in dit land niet het echte leven weerspiegeld. Op dit moment ben ik nog aan het zoeken naar een manier om de contrast te laten zien. Hier zo midden in een straat filmen is niet zo veilig en voelt ongemakkelijk. Toch moeten er bepaalde beelden of elementen van deze contrasten inkomen.

Het is nog geheel in de ontwikkelfase wat gepaard gaat met het nodige denkwerk en frustraties van het soms vastzitten. Volgende weel gaan we beginnen met de eerste performance waarbij we de beschilderde gezichten wegwassen. Asime en ik hebben allebei saries laten maken die zondag klaar zullen zijn. Dit zullen onze kostuums worden.

De afgelopen dagen was iedereen even ziek, en nu ben ik aan de beurt met een beetje grieperigheid. Even een werkstop dus.

Een goed nieuwjaar!