Kaarsen maken

Vandaag hebben we vrouw -en manfiguren gemaakt van kaarsvet...

Even demonstreren hoe dit proces is verlopen. Het begon allemaal met een mooi idee in mijn hoofd. Drijvende mensfiguren in het water die langzaam smelten... Het offeren van kaarsjes op het water en het branden van de mens.. Maar dan...Hoe krijg je dat voor elkaar. Mijn geluk dat er hier een specialiste op het gebied van mallen maken rondloopt. Pritika een Indiase dame uit de U.S. heeft het mij heel helder uitgelegd. Dat versnelt het technische gedeelte uitzoeken.. Maar dan de materialen regelen kost wat meer tijd. Eerst klei...ik wordt gestuurd naar een Indiaase man die hier beelden aan het maken is. Ik krijg een klontje klei en hoef er niks voor te betalen. Ik begin te kleien, alleen zijn mijn skillz in kleien niet zo ontwikkeld. Gelukkig staat Pieter mij bij...zijn 3D genen zitten wel goed, wat prachtige figuren oplevert. Dan stap 2...de gips. Ik zoek Munilal, de manus van alles hier, om te vragen waar ik gips kan krijgen. Een collega stuurt me naar de ceremic workshop waar ik moet vragen naar iemand....er is hier dus een plek waar ze met ceramiek bezig zijn. Ik ontdek niet de ceremic workshop, maar wel een paar mannen die aan het werk zijn en vraag hen om gips, ze schudden nee..dat is er niet. Ik weet dat het ergens moet zijn, maar het engels wordt niet goed begrepen. Vervolgens weer terug en ja daar is Munilal. Hij stuurt mij weer naar een andere man die aan hetklussen is in één van de werkplaatsen. Die knikt en komt 5 minuten later met een klein zakje gips terug...te klein. Dus ik weer dat terug....Uiteindelijk heb ik de juiste hoeveelheid. Dan heb ik toch weer wat tools nodig om het te kunnen mengen etc. Weer op zoek naar Munilal...Hij stuurt mij naar de ceremamic workshop, die ik eerst niet kon vinden, deze blijkt echt achter ons huisje te zitten! Eeen hele vriendelijke jonge Indiase jongen hielp mij bij het hele proces van het gieten van gips op de klei-figuren. (uiteraard had ik nog steeds niet genoeg gips, maar daar hadden ze natuurlijk wel genoeg). Zo gaat een gemiddelde werkdag hier wel als je iets wilt maken en je hebt de materialen en gereedschappen niet. Soms denk ik verstandig te zijn om het een paar dagen van te voren te vragen wat ik nodig heb (er wordt rustgevend geknikt...), maar als je merkt dat er niks is gebeurt dan weet ik dat het beter is on the spot alles te vragen. Een geluk dat ik niet in de stad ernaar hoefde te zoeken....nu hoefde ik alleen op het terrein te zoeken.

Een paar dagen later drogen en de klei eruit schrapen is de mal klaar voor gebruik. Uiteindelijk heb ik dan een pannetje uit de keuken kunnen krijgen en gebruiken we de verwarming in onze kamer om het kaarsvet te smelten (anders hadden we het in hun keuken moeten doen, wat niet gaat... we zijn er wel een dagje mee zoet namelijk!).

We zijn nu al een paar uur bezig met het proces..nu half 8, een half uur voor etenstijd en Asime is nog ijverig aan het gieten terwijl ik deze blog schrijf... Dus nog eventjes en dan hebben we 20 drijvende mannetjes en vrouwtjes. Het resultaat laat ik morgen zien!

Stap 1 : mal in het water tot er geen bubbeltjes meer uitkomen en witte en rode kaarsen verwarmen. We gebruiken de verwarming van onze kamer als warmtebron.

Stap 2: Het kaarsvet wordt in de mal gegoten...even geduld...
Stap 3: Als het kaarsvet iets harder is geworden steken we er een stokje in waar de lont straks komt.
Stap 4: De mal gaat in de bak met water om het nog meer te laten koelen, het kaarsvet krimt en komt uit de mal (met een beetje wrikken met beleid..)