Vandaag tijdens de presentatie hier zullen de kaarsen te water gaan. Het zal een performance worden waar de bezoekers aan gaan deelnemen. Iedereen krijgt een kaars die ze te water kunnen laten, zoals bij de Ganges ook gebeurde. Het wordt een project wat ik thuis ga voortzetten.
Zoals jullie hebben gezien hebben de andere films een bepaalde Bollywood feel gekregen. In deze oase kwam ik tot andere beelden.
De film met de kaarsen heeft een andere lading en kon ik niet binden aan de andere films waarin de kleurrijke rituelen in het algemeen centraal zijn gaan staan en niet zozeer rituelen rondom de dood. Het wassen aan de Ganges heb ik meer als inspiratie gebruikt voor de meeste films.
Padma (een Indiase dame die nu in Newcastle woont) heeft mij aan de ontbijttafel veel verteld over de crematies die zij hier heeft meegemaakt. Ik heb bijna een uur lang ademloos geluisterd, erg inspirerend. Veel van wat zij vertelde heb ik niet in de boeken die ik heb gebestudeert terug kunnen vinden. En het is zo vreselijk mooi en symbolisch. Zo wordt de overledene hier op een bamboe brancard naar de plek gebracht en draagt de oudste zoon een terracotta pot met water, hij kijkt niet achter zich. De overledene is alleen gekleed in een katoenen lap omdat je zo min mogelijk dingen moet hebben die je aan het aardse leven kan laten hechten, de ziel moet immers zo snel mogelijk reïncarneren. De overledene wordt in een sandlehouten brandstapel gelegd en met ghee wordt het overgoten om het goed te laten branden. De oudste zoon steekt het aan bij het hoofd en keert zijn rug naar de brandstapel om zo min mogelijk hechting te laten zien. Dan gooit hij de terracotta pot over zijn schouder. Alles moet natuurlijk zijn (zoals de katoenen lap, de terracotta pot) om het terug in de aarde te laten gaan. Daar draait alles om. (een heel ander verhaal dan de egyptenaren die gebalsemd werden met hun goud omringt). Rondom deze rituelen worden er door speciale ceremonieleiders gebeden of mantra's opgelezen. De zoon loopt weg zonder om te kijken...geen hechting. De vrouwen zijn thuis het huis grondig aan het reiniggen. Zij hebben voor deze ceremonie de overledene schoon gemaakt en daarmee afscheid kunnen nemen. Huilen wordt vermeden omdat dat de ziel kan laten hechten aan het aardse leven.
Na de verbranding krijgt de familie een pot met daarin een botje uit verschillende lichaamsdelen. Dit wordt in de Ganges of in de zee gegooit.
Deze symboliek van alles wat terug naar de aarde moet gaan inspireert mij enorm. Een land waar nog veel inspiratie ligt om op door te gaan in de vorm van installaties en performances. Op dit moment zou ik het liefst nog verder reizen in India om hier nog meer van mee te maken. Ik krijg de smaak helemaal te pakken. Het is een land dat even wat gewenning vraagt. Het walst over je heen als een sneltrein van indrukken. Dan kom je hier in deze oase wat voelt als een bubbel los van de rest. De bollywood film van India. Er rest mij nog één dag hier waarin ik mijn werk ga presenteren en mijn eigen ritueel rondom de dood ga uitvoeren met de kaarsen figuren. Ik ben reuze benieuwd hoe dat ontvangen wordt!
Morgen mijn laatste bericht en beelden hierover. Maar dit verhaal wordt zeker nog vervolgt in Nederland!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten